Антибиотска профилакса во имплантологијата

Антибиотиците претставуваат производи од животната активност на живи организми (бактерии, мувла, растенија и животни), способни да се запре развојот (бактериостатични) или да сe убиваат други микроби (бактерицидни антибиотици). Уште во 1871 - 1872 година руските научници В. Манасеин и А. Полотебнов следат здравствената акција на зелената мувла; во 1911 година Пол Ерлих и неговиот асистент Сахачиро Хатај го синтетизираат препаратот Салварзан, кој претставува првиот сулфонамид и се користи за етиологично лекување на сифилис. Во 1929 англискиот научник Александар Флеминг создава антибиотик од еден вид пеницилиум. Единаесет години подоцна, во 1940 година, е добиен пеницилин во чиста форма од англиските научници Чејни и Флори. Набргу потоа почнуваат да се применуваат антибиотици во пракса во лекувањето на различни инфекции. Со воведувањето на антибиотската терапија се остварува вистинска револуција во сите области на медицината. Многу болести кои биле со смртност од редот на 100%, стануваат лечими и во светски рамки драстично се зголемува квалитетот и должината на човечкиот живот. Повеќе информации за различни антибиотици можете да добиете од тука ...

www.dentalimplants.bg    www.bg-dentist.com    Ралев Дентал АД    Забни импланти    Бугарија

Уште од воведувањето на антибиотиците во пракса започнува дискусија во специјализираните средини за тоа треба ли да се применуваат антибиотици пред, за време на и по хируршка интервенција. Сериозни аргументи се искажани во корист на антибиотската превенција - секоја хируршка интервенција претставува кршење на физичкиот интегритет на човечкиот организам, поврзано со опасност од попаѓање на микроорганизми од надворешната средина во циркулацијата. При примената на антибиотици се елиминира опасноста од развој на постоперативни инфекции; истовремено сепак при премногу често прием на антибиотици се јавуваат соеви микроорганизми, кои се отпорни на нивното дејството и кај следните инфекции ефектот од антиотикот недостасува или е помалку изразен. Освен тоа како хемиски спој антибиотик има помалку или посилно изразена токсичност и е потенцијално штетен за црниот дроб, стомак, бубрези и коскен мозок.В последниве години во областа на имплантологијата преовладува сфаќањето дека периоперативният прием на антибиотици е непотребен. Аргументите во прилог на тоа се следните: во 99% од случаите имплантолошките операции се атравматични во плански ред, минимално инвазивни, се работи врз неинфектиран терен и се имплантира туѓо тело, стерилизирано во производствени услови. Производителите ги стерилизираат имплантите со гама-зраци или етиленов моноксид, при што степенот на стерилност е постојано повисок во споредба со рутинските методи како автоклавирање и сува стерилизација. Истовремено оперативната повреда е со многу помал обем во споредба со операции на цисти, импактирани умници, тумори. Пациентите за импланти се најчесто во добра кондиција, млади и со добри регенеративни можности. Поради тоа антибиотици пред и по ставањето на импланти во моментов се применуваат поретко.

Антибиотици    Максилофацијална хирургия    Zahnarzt

 

Според некои мислења на различни автори во многу случаи антибактериската профилакса со антибиотици е пожелна, а понекогаш и дури задолжителна. На пример Американската Кардиолошка Асоцијација   (www.americanheart.org) има развиено стандардизирани антибиотски шеми за превенција на бактериски ендокардит кај пациенти со клапни пороци. Овие шеми се применуваат за оперативни интервенции со мал и среден обем во усната шуплина и максилофацијалната област; при интервенции со голем волумен проценката е строго индивидуална и најчесто се извршува во колаборација со максилофацијален хирург, интернист и реаниматор. Во областа на имплантологија во моментот недостасуваат систематизирани податоци за резултатите со или без употреба на антибиотици. Според Moris, Ochi и Plezia (Journal of Oral Implantology, 2004, 30) во САД многу често се применува антибиотска профилакса во имплантологијата и хирургија воопшто. Дали тоа се должи на силно развитата американска фармацевтска индустрија, која постојано се обидува да дистрибуира нови медицински препарати? Кој знае ... Авторите испитуваат дали периоперативниот прием на антибиотици ќе го зголеми успехот на импланти од системот Ankylos. Се следат 1500 импланти за период од три до пет години; проценката дали да се примени антибиотик или не била секогаш на тековниот на лекувањето орален хирург. Не е забележана разлика во успех со или без антибиотик - при статистичкиот анализа Р - критериумот на Фишер покажал вредност од 0.21. Се применуваат шемите на АНА-1990, АНА-1997 и шемата на Peterson (абревиатурата АНА значи Американска Кардиолошка Асоцијација). Заклучокот на колективот е дека отстранувањето на антибиотската превенција во имплантологијата би претставувало мал, но значаен чекор напред во намалувањето на непотребната примена на антибиотици. Mazocci, Passi и Moretti во 2007 година истражуваат 736 имплантата поставени во 437 пациенти. Стапка на успех изнесува 96.2%, кој резултат е сличен со резултатите при објавени во литературата антибиотски шеми. Во ниту еден случај од истражуваните не е применувана антибиотска терапија, но во сите случаи се применуваат нестероидни антиинфламаторни лекови по шема Nimesulid 2 x 100 mg / 24 h или Arnica Montana 3 пати дневно. За паднатите импланти се сметаат оние кои мора да се отстранат според критериумите на Albrektsson (1988) - инфекција или недостаток на остеоинтеграција.

Повторно во 2007 година Schwarz и Larson подготвиле литературен преглед на тема антибиотска превенција и компликации од забни екстракција и операции за поставување на импланти. Според нашиот тим темата на овој преглед не е избрана сосема коректно, бидејќи забната екстракција и имплантолошките операции се генерално тешко сравнителни работи - една забна екстракција може да биде многу лесна и исклучително тешка, да трае од неколку минути до неколку часа, да се врши на неинфектиран или осеменен со особено вирулентни соеви терен, да биде атравматична или исклучително трауматска за околните ткива и итн Имплантолошките операции се вршат според генерално стандардизиран оперативен протокол и таму вариациите не се многу. При читањето на односниот преглед читателот чувствува едно разочарување на авторите (доколку во научните публикации може да се користат емоции) - сите вклучени во преглед статии се со недоволен клинички материјал, многу често недостасуваат контролни групи за споредба, се истражуваат мал број случаи, итн н Затоа авторите препорачуваат да се извршуваат повеќе клинички набљудувања на периоперативниот прием на антибиотици.

Видин    Коскена пластика    Синус лифтинг    Д-р Јавор Симеонов    www.ralev-dental.com    www.maxillofacial-bg.com    www.oralsurgery.bg

www.bg-dentist.net    www.ralev.name  

Изненадувачки е резултатот на Laskin, Dent, Morris, Ochi и Olson. Во 2000 година тие објавуваат проспективно истражување на 2973 имплант, следени во период од три години. При предоперативен прием на антибиотици се забележува поголема стапка на успех во сите фази на имплантниот третман: опоравувачки процес, откривање на имплант, фаза пред оптоварување со протеза и дури 36 месеци откако имплантот е натоварен со протетска конструкција. Изненадувачки - патогенетично не е многу јасно како еден прием на антибиотик би влијаел на еден имплант за три години напред, но предвид големиот број случаи е можно да се пројавува дејството на некои скриени фактори - на пример, погуста и безбедна остеоинтеграција при антибиотска профилакса. Сепак статијата е објавена во 2000 година, а повеќето импланти се поставени некаде во средината на 90-тите години на ХХ век, кога имплантологијата била далеку од современото ниво.
Kashani, Dahlin и Alse во 2005 година истражуваат антибиотска профилакса кај 868 пациенти со вкупно 3021 импланти. Остава впечаток високиот сооднос број импланти / број пациенти - на еден пациент од контингентот на шведскиот колектив се стават барем 3.5 - 4 импланти. Во тестираната група е применет антибиотски прием еден ден пред и една недела по операцијата, кај контролната група не се применуваат антибиотици. Статистичката анализа повторно не покажува разлика во преживувањето на имплантите.Во заклучок може да се каже дека состојбата на развојот на имплантологија ретко има потреба да се применуваат антибиотици пред, за време и по операцијата. Ограничување на неоснован прием на овие лекови е чекор напред кон еден редовен начин на живот со помалку опасност од секаков вид. Во долгорочен план тоа е од значење за заштита на многу ткива и органи во организмот од потенцијално штетните хемиски фактори; освен тоа прекинот на земањето на антибиотици по секоја прилика е од корист за човечката популација како целина - ако еден поединец ја лекува секоја настинка и главоболка со антибиотик, таа или тој култивираат резистентни соеви микроорганизми. При излегување на јавно место овие видови се дистрибуираат меѓу другите луѓе и можат да предизвикаат тешки воспаленија кај деца, возрасни луѓе, дијабетичари, онкоболни и пациенти на хемодијализа. Не земајте антибиотици без причина - штетите не само на себе, но и на другите!